dinsdag 31 oktober 2017

Topvogeltijd

‘Boehoe, snif en snotter’, zeg je dan. De laatste vogelcursusexcursie is alweer achter de rug. Maar wat een climax! Bij de Kraaijenbergse Plassen werden we gelijk al verwelkomd door éénentwintig luid kwetterende baardmannetjes. Die regelmatig met z’n allen hoog de lucht in vlogen en zich in het riet ook heel aardig lieten bekijken. Zo’n waarneming is moeilijk te toppen. Ware het niet dat excursieleider L. ons een uurtje later zomaar een zeldzame roodhalsgans presenteerde! Nog net niet op een dienblad. Hij liet zich zelfs uítstekend bekijken. 
Ik sprong natuurlijk onmiddellijk over een greppel en parkeerde ter ondersteuning mijn camera op een prikkeldraadpaaltje om de vogel voor de eeuwigheid, of in ieder geval deze week, vast te leggen. Dat ik daarbij andere cursisten hinderde bij het bekijken van de gans hoorde ik pas later. Ik heb ze per e-mail toegezegd dat ze de volgende keer stenen naar me mogen gooien. Ellendige fotografen ook altijd!







Alle eenentwintig baardmannen op één foto. Als ze maar lang en hoog genoeg in de lucht vliegen, dan lukt mij dat wel.




Eigenlijk wil je gewoon door je verrekijker genieten. Toch kan je het niet laten een paar foto’s te maken. En dan besef je weer hoe moeilijk het is om vogeltjes in het riet/struweel scherp te schieten. Nou ja, er staan er in ieder geval drie op.









Stiekem baalde ik een beetje dat L., die naast mij stond, de roodhalsgans eerder ontdekte dan ik. Maar je hebt nu eenmaal baas boven baas. Voor de liefhebber ook nog wat bewegende beelden.

Verder met van hot naar her springende foto’s, die ik de afgelopen vogeltoptijd heb gemaakt.





Eén van de twee raven die ik zag vliegen. De eerste was me te vlug af en verdween achter de boomtoppen. De tweede kon ik hebben. De foto's zien er enorm gephotoshopt uit. Qua collage klopt dat ook maar voor de rest zijn ze echt zo mijn camera uitgerold. Al mijn foto’s zijn, op rechtzetten en uitsnijden na, helemaal onbewerkt. Dat je het maar weet.





Er zat een groep van dertig grote zilverreigers in de Bemmelse polder. (Pasten niet allemaal op één plaatje.)





Wat ik wel aardig aan deze foto’s vind, is dat het net zwart-witfoto’s zijn met een geel, handmatig aangebracht snavelsteunkleurtje. Dat een van de reigers een vis naar binnen 
werkt en twee anderen jaloers toekijken is puur geluk mijnerzijds.




Eerst dacht ik dat het een bonte strandloper was. Tot ik zijn kortere snavel zag. Kleine strandloper! Een heel grote kleine strandloper dan, als ik hem met de kieviten vergelijk... Het is een kemphaan. En hij zat héus enorm ver weg...





Een nijlgans is geen gans! Hoorde ik vogelaar J. op grappende toon zeggen. Want een exoot en voortgekomen uit (voor)ouders die uit een siervijver zijn ontsnapt. Hetzelfde geldt vermoedelijk voor deze Indische gans. Die ik stiekem wel heel mooi vind. Ondanks dat dat dus écht niet mag.





Leuk detail: een van de grauwe ganzen heeft een grappige wipsnavel.





Potverdikkie, wat kon ik deze bonte strandloper mooi bekijken. 





Hij liet zich zelfs tot een vier, vijftal meter benaderen. Verder heb ik het niet geprobeerd. De sport is om aan het gedrag van een vogel af te lezen hoe dichtbij je kunt komen. Voordat hij de lucht in gaat. Voor hem langs maakten acht patrijzen zich stiekem uit de voeten. Zich verschuilend in het struweel. (Hij ging overigens niet de lucht in.)







Toendrarietganzen bij de Kraaijenbergse Plassen en bij de Erlecomse waard. (Er zitten ook kolganzen en grauwe ganzen tussen.)






Een donker bolletje in een weiland kan zomaar een slechtvalk blijken te zijn. Geleerd van Nico de Haan.




De klapekster is weer teruggekeerd in de Ooijpolder. En liet zich goed bekijken. Het zou me niet verbazen als het dezelfde is als vorig jaar. (Niet vergeten: volgende keer de stempels in zijn paspoort controleren.)







Een paar dagen later ging ik hem weer zoeken en vloog hij zomaar voor me langs de straat over. Opgeschrikt door een auto die zijn territorium was binnengedrongen. Wat verderop vloog hij van struik naar struik en van paaltje naar paaltje. Om vervolgens vlak voor mijn neus in een boompje te landen. Voordat ik daar een plaatje van hem kon schieten moest ik aan de kant voor een andere auto. Die hem voor de tweede keer, en nu definitief, verjoeg. Nou ja, een paar uur later zag ik hem elders, in de verte, nog een keer in een struik zitten.




Na een dagje vogelen kun je natuurlijk uitgeblust voor de buis gaan hangen. Persoonlijk heb ik meer lol in het fabriceren van dit soort photoshopknutselwerkjes. Slechtvalk.





Dit was een trekteltwijfelgeval. Sperwer of havik. Goedgekeurd als havik op waarneming. Dus dat zal dan wel.




Terug naar de Kraaijenbergse Plassen. Daar lieten de baardmannetjes zich deze keer slechts een paar keer horen. Twee geoorde futen waren wel redelijk te bekijken. Deze op de foto zwemt voor twee smienten uit.





Dezelfde dag kwamen er verschillende vogelaars langs voor de roodhalsgans. Die inmiddels al een paar dagen op de plassen rondhing. Als ze net als ik tot laat in de middag hadden gewacht en zich ook kletsnet hadden laten regenen, dan was ik niet de enige Gelderse vogelaar geweest die het die dag tot een (ingevoerde) roodhalsganswaarneming had geschopt.







Twee pas gearriveerde wintergastlijsters. Boven de kramsvogel, onder de koperwiek. Uitdaging voor de komende tijd: betere foto’s van deze vogels. Niet erop gaan jagen maar ze gewoon toevallig in een mooie poseerstand tegenkomen. Dat wordt mijn techniek.






Voor een ijsvogelkiekje wil ik echter nog wel mijn broek bevochtigen. Door een half uur in het natte gras te gaan zitten. Ik heb wat betere/scherpere foto’s van hem (donkere ondersnavel) gemaakt maar daar stonden die twee leuke koolmeesjes niet bij op. En dat maakt deze foto net weer wat bijzonderder dan de doorsnee onscherpe ijsvogelfoto.





Zes van de achtentwintig wulpen die ik in een weiland tegen het vogellijf liep.

We eindigen met wéér een zeldzame vogel. Lord Of The Rings B.U. had bij een bekende een bladkoning horen roepen. Helemaal uit Siberië komen aanvliegen. Hij zat hoog in een grote eik, achter een huis, 
tussen het gebladerte... Vorig jaar had ik hem al mooi kunnen bekijken in Nijmeegs park De Goffert. Maar toen fotografeerde ik nog niet. Op zes fietsminuten hier vandaan wilde ik dat deze keer wel eens proberen. Niét te doen! Om eerder genoemde redenen. Ik kreeg één schamel roepje te horen en het adhd-vogeltje liet zich nauwelijks bekijken. Toen ik éven iets zag bewegen richtte ik snel mijn camera op het gebladerte en schoot lukraak wat foto’s. In de hoop er in ieder geval een bewijsplaatje uit te kunnen slepen. Die hoop leek tevergeefs. De vijf foto’s op mijn computerscherm toonden slechts takken en gebladerte. Tot ik hem, net voordat ik ze in de prullenmand wilde slepen, op een van de foto’s toch nog ontdekte.























Zoekplaatje. (Klik op de foto voor groter.)




Zijne onscherpe majesteit.

Deze week hoorde ik 
waarschijnlijk ook mijn eerste Gelderse cetti’s zanger. Omdat hij het slechts bij één roepje hield en het ter plekke een en al autoweg- en grasmaaimachinelawaai was wat de klok sloeg, heb ik hem toch maar niet op waarneming ingevoerd. Die gelegenheid komt ongetwijfeld nog wel. Ik moet sowieso een beetje zuiniger gaan worden in het ontdekken van nieuwe Gelderse vogels. Voordat ze op zijn.

Mijn boom

(Laatste update: 07-10-18.)

Tegenover mijn huis staat een paardenkastanjeboom. 
In dit blogbericht ga ik bijhouden welke vogels er vanaf september 2014 zoal een bezoekje aan brengen. Ik hoop natuurlijk op een pelikaan of ruigpootbuizerd.

Mijn boom

- Houtduif 04-09-14
- Kauw 10-09-14
- Koolmees 20-09-14
Een drietal jonkies.
- Pimpelmees 30-10-14
Een drietal piepkleine pimpelmeesjes. Driftig peuterend aan de kale takken. Ze zaten geen moment stil.
- Merel 05-11-14
Zou een roodborstje mijn boom ook aandurven? O, wat zou ik blij zijn met een roodborstje!
- Turkse tortel 01-12-14
- Ekster 31-12-14
- Vink 12-03-15
Ach wat een leuk begin van de dag; een vinkje in mijn boom. En ik herkende hem aan z'n zang! Die onlangs op m'n iPad geïnstalleerde vogelgeluiden-app is echt fantastisch!
- Roodborst 27-04-15
Ik hoor een roodborst in mijn boom. Helaas heeft iemand er allemaal bladeren voor gehangen.
- Boomkruiper 13-01-16
- Staartmees 31-10-17
Eindelijk weer eens een nieuwe vogel in mijn boom. Staartmeesjes. Zes stuks maar liefs! En een paar uur later, niet in mijn paardenkastanje- maar een andere keukenraamboom: een grote bonte specht. Die zich ook nog door mijn ongewassen raam liet fotograferen.
- Gaai 07-10-18
Krijsende gaai ravot met een ekster.




31-03-18

Grote bonte specht. Niet in 'de' boom. Wel waarneembaar vanuit mijn keukenraam.

29-12-14
Als ik een koolmeesje hoor en door de lamellen naar buiten kijk, wordt de bioloog in mij wakker. Vanuit 'mijn boom' fladdert het beestje enkele malen naar de lamp van een lantaarnpaal om daar, ondersteboven buitelend, de rand af te zoeken naar voedsel. Afgrijselijk omgekomen gebraden insecten? Even later voert hij dezelfde actie uit op de lantaarnpaal aan de overkant van de straat. Een pimpelmeesje laat ook nog even zijn koppie zien.

23-02-15
Chainsaw massacre. Een wel heel vreemde vogel deze keer.
Een man op een hoogwerker verwijdert met een kettingzaag grote stukken takken van mijn boom. 'Au, au, niet doen!' kermt het slachtoffer. Tevergeefs. Voorlopig zal ik tegen bruingele amputatiewonden moeten aankijken.

18-03-15
Drama! Ik hoor een vogelgeluid dat me wel bekend voorkomt, maar dat ik niet kan thuisbrengen. Ik zoek mijn boom af, en zie helemaal bovenin een vogeltje zitten. Snel pak ik mijn verrekijker erbij, om nog nét te kunnen zien dat ik hem niet herken. Beige beestje. Spits, dun en vrij lang snaveltje. Z’n kop leek wat donkerder te zijn. Meer determineertijd gaf hij me niet. Weg was-ie. Roep: 'tu-du tu-du tu-du’. Qua gelijkenis leek hij een beetje op een fitis, en op een vrouwtje zwarte roodstaart (dat zou voor mij een 'nieuwe’ vogel zijn! In m’n eigen boom!) Maar die kloppen niet qua geluid. Wat een ellende!
















(Heel ruw schetsje, klopt weinig van, vrees ik.)




22-03-18

Zingend roodborstje. Leuk! Helaas wilde hij niet goed scherpgesteld worden.

vrijdag 20 oktober 2017

Dwerggans, baardman en smelleken





Wat jammer, de op één na laatste vogelcursusexcursie alweer. Deze keer zitten we in de omgeving Mook/Middelaar. Alwaar cursusleiders L. en P. mij zomaar de tweede nieuwe Gelderse vogel van deze week in de schoot werpen. De dwerggans! Niet makkelijk te vinden in een plasje dat werkelijk waar stampvol zit met grauwekol-, brand- en weet ik wat nog meer voor ganzen. En bérgen eenden. (Maar geen bergeenden.)
Zo’n acht jaar geleden voerde de hele vogelaargemeenschap deze dwerggans als 'wilde vogel' in op waarneming.nl. De hele vogelaargemeenschap? Nee, een vogelaar bleef moedig weerstand bieden tegen zijn collegavogelaars en voerde de gans standvastig als 'escape’ in. Nou ja, hij wordt wel gewoon geaccepteerd als wilde vogel op waarneming. Lees meer over deze dwerggans in Mourik 2 - 2013, het verenigingstijdschrift van de Vogelwerkgroep Nijmegen e.o.




Ná de cursus werd het baardmannetjes twitchen! In werkelijkheid geen nieuwe Gelderse vogel*. Maar omdat ik ze een week eerder, buiten het werkgebied, op oneigenlijke manier had gezien, tel ik ze nu pas mee als officiële waarneming.

Dankzij de televisieserie Baardmannetjes herken ik hun geluid uit duizenden. In dat programma komt hun roepje regelmatig voorbij. Ingeweven in een muziektune. Goed heb ik ze niet kunnen zien. Een paar keer zag ik ze zoals op de foto hierboven opvliegen, snel weer landen en verdwijnen in het riet. Eén keer zaten ze stil en kon ik ze met sterk tegenlicht heel even redelijk goed bekijken.

Omdat ik graag opschep over wat ik gezien heb, en de mensen die onbekend zijn met de baardman graag de schoonheid van deze vogel toon, plaats ik hieronder toch maar de elders genomen schaamfoto’s van vorige week.


*Edit: sowieso geen nieuwe Gelderse vogel want de Kraaijenbergse Plassen liggen in Brabant...











Mooi beestje, hè? 


Verder met de overige waarnemingen van deze week. Ondanks dat ik de zaterdag heb moeten missen door een stripfestival, weer een hele partij vogels.


Zoals deze onscherpe trektelgraspieper die speelt dat hij een badmintonshuttle is. Mooi om te zien hoe hij zijn vleugels tijdens zijn spartelvlucht met regelmaat strak tegen het lijfje drukt.





Zo vaak krijg je de kans niet om een zwarte roodstaart aardig te fotograferen. Deze dame (vandaar de eigenwijze bruine kleur) was zelfs zo vriendelijk om in korte tijd regelmatig van decorstuk te wisselen.



Een torenvalkvrouwtje dat een snotpegel gevangen heeft. Dat zie je ook niet vaak.



Mijn eerste goudhaanfoto. Het wordt nog een hele uitdaging om een betere foto van het kleinste vogeltje van Europa te maken. Hij zit geen moment stil en zorgt ervoor dat er altijd wel wat takken je het zicht ontnemen.





Bij het trektellen op Maldens Vlak maak je altijd een rédelijke kans op een bezichtiging van de hier zeldzame raaf. Het best te determineren aan de hand van zijn schrille roep. Die hij tijdens het vliegen veelvuldig laat horen.




Voor de minstens zo zeldzame velduil heb je een stuk méér al dan niet toegepast geluk nodig. Zijn gezicht wilde hij me niet tonen. Wel een prachtige blik op zijn vliegbeeld en zijn bizar lange vleugels.



Deze maand ook kans op enorme groepen houtduiven. De collegavogeltrektellers schatten de groep op de foto in op zo’n zevenhonderd (!) exemplaren. (Ze staan er lang niet allemaal op.)





Prachtige roofvogel, de blauwe kiekendief. Vooral het mannetje met zijn grijszwarte kleur. Wel onaardig dat hij meende voor de zon langs te moeten vliegen.





Vijftig grote zilverreigers in de Ooijpolder gisteren. Dertig verspreid over twee weilanden en twintig in de Oude Waal. Dezelfde dag waren er in de Bemmelse Polder zesenzestig gezien. Dus ik had helaas niet het dagrecord.








Wat heb ik nog meer in de aanbieding? Een tweetal foto’s van een 'betraliede' casarca bij de Kraaijenbergse Plassen.



En een ontsnapte rosse fluiteend. Omringd door een groep grauwe ganzen en een kokmeeuw.


Mijn eerste nieuwe Gelderse vogel de afgelopen week was het smelleken. Een kleine torenvalkachtige vogel. Die ik een tweetal uurtjes voordat ik zélf de lucht in ging zag vliegen... Maar dát verhaal bewaar ik voorlopig als opvulling voor een blaadje met kopijtekort.