zaterdag 16 september 2017

Veel foto's

Lekker vroeg weekendfietsen naar de Ooijpolder. De Oude Waal even scannen op steltlopertjes en dan door richting Park Lingezegen. Dat is het plan. Bij de Oude Waal kijk ik echter tot mijn schrik in de onscherpe zoeker van mijn fotocamera. Aan en uit zetten, allerlei knopjes uitproberen. Helpt niks, de camera is defect door overmatig vogelfotografeergebruik en gehobbel in mijn fietstas. Dat kan niet anders. Buitengewoon chagrijnig besluit ik mijn vogeldag af te kappen en keer ik terug naar huis. Daar blijk ik na een kwartiertje googelen alleen maar aan een piepklein wieltje links naast de lens te hoeven draaien om het zoekerbeeld weer scherp te krijgen. Pak van het hart van sufferdje Mars. 



Om de verloren tijd in te halen fiets ik niet mijn favoriete route naar Lingezegen (over de Bemmelse defensiedijk en tussen de weilanden door) maar neem ik de snelfietsroute over het Rijnwaalpad. Goede keuze, want daar tref ik in een weiland een groep van maar liefst veertien fazanten aan. Die achter elkaar over een smal slootje heen springen. Een mooi gezicht, dat nóg mooier is als bij nadere bestudering blijkt dat het geen fazanten maar veel zeldzamere patrijzen blijken te zijn. Veertien stuks! Ik ken vogelaars die al blij zijn als ze er na een zevenjarig patrijsloos leven ééntje tegenkomen!




In Park Lingezegen vind ik nog een van de laatste grutto's in Nederland. De meeste zijn allang naar het zuiden vertrokken. Ik geloof dat juvenielen iets langer hier blijven hangen. Dus dit zal er wel een zijn.



























Behalve op de wat gangbare oeverlopertjes en witgatjes stuit ik op een kleine strandloper. Volgens een vogelaar die ik op dit kustvogeltje attent maakte is die in dit gebied zeldzamer dan de Temmincks strandloper. Voor die laatste was ik echter hier naar toe gefietst. Want die heb ik nog steeds niet gezien. De laatste tijd wil het niet meer zo hard met nieuwe Gelderse vogels...




Prachtrups op het fietspad. Zuringuil. De rups van een nachtvlinder.




Zo vaak zul je die niet zo vlak naast elkaar aantreffen, lijkt mij. Een bosruiter en een watersnip. Een bijzonder tafereel. Wat de aanwezigheid van de drie als lijfwachten aangestelde kieviten verklaart.




Deze buizerd en bruine kiekendief zaten héél ver weg. Op de fotocompilatie is moeilijk te zien wie van de twee nou het grootste is. Ik geloof dat de buizerd indringer was in het gebied van de kiekendief. En vervolgens verjaagd werd.




We gaan even een dagje vooruit in de tijd. Ná de vogelcursusexcursie kwam ik dit doortrekkende paapje tegen. (Sorry, andere cursisten, maar dit flik ik nu altijd.) 




Wat verderop vloog een groepje roodborsttapuiten. In één gelukkige momentopname wist ik er maar liefst acht op één foto te krijgen. (Die linksonder zou overigens wel eens een paapje kunnen zijn.)

Ik zie dat ik achterloop met foto's op m'n blog plaatsen. Op mijn waarneming.nl-fotopagina vind je ze allemaal. Ik zal nog wat krenten uit de pap vissen.




Een stretchende slobeend wil ik jullie natuurlijk niet onthouden. Let op de joekel van een snavel.




Biddend torenvalkje. (Heer onze Heer, wij bidden U, verhoor ons. Schiet er nu als katholieke geheugenflard door m'n hoofd.) Een algemene verschijning. Wat het niet minder interessant maakt om haar eens goed te bestuderen.




Een biddende visarend is natuurlijk wel nóg leuker. Onscherp of niet.




Zelfs een onscherpe visarendduik is mooi genoeg om hier te laten zien.





Nu we toch in kerkse sferen zijn; deze kerkuil wist ik wel te wonen maar had ik nog niet eerder zichtbaar thuis aangetroffen. Deze keer had ik beet.




Nog een roofvogel die thuis was. Slechtvalk.




Tussen bovenstaande roofvogels in poseerde deze torenvalk ook nog even heel mooi voor me.




Een blauwe reiger op het dak van een woonboot kan zomaar heel fotogeniek zijn.



Eerder die dag had ik er al een op het bisonbaaibruggetje.




Met deze casarca had ik geluk. Meestal laten ze zich niet van zo dichtbij bekijken. Mooi hè, die zwarte snavel?




We gaan eruit met een doortrekkende tapuit. Over een tekort aan mooie waarnemingen hoor je mij niet klagen.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten