donderdag 3 augustus 2017

Zwarte ruiter [2]

'Al dagen heb ik een enorme behoefte aan zwarte ruiter. Maar ik blijk steeds op de verkeerde plek geweest te zijn als hij op waarneming.nl wordt gemeld. Bij deze verklaar ik dit steltlopertje tot mijn nieuwe obsessievogel.' Dit schreef ik een viertal maanden geleden. Vorige week had ik hem dan eindelijk in m'n kijker. Twee mannetjes, nog mooi in zwart zomerkleed. En wat vrouwtjes die zich door de grote afstand best lastig van de eveneens aanwezige groenpootruiters en tureluurs lieten onderscheiden. Zelfs voor de grutto moest ik even goed kijken. Níks geen uur hoeven te fietsen deze keer. Ze zaten op nog geen kwartiertje hier vandaan. 

Ik heb nu wel een probleem. Mijn obsessievogels beginnen op te raken. Eens kijken welke al dan niet extreem zeldzame en/of moeilijk waar te nemen Gelderse vogels ik nog moet zien: bokje, barmsijs, baardman, Engelse kwikstaart, grauwe kiekendief, houtsnip, wilde en kleine zwaan, krooneend, middelste zaagbek, reuzenstern, rotgans, rouwkwikstaart, smelleken, sneeuwgors... O gelukkig, ik kan nog wel even vooruit. 




Mannetje (links) en vrouwtje zwarte ruiter. Met op de voorgrond een algemener voorkomende groenpootruiter. (Ze zaten heel ver weg dus de foto's zijn van slechte kwaliteit.)




Die steltlopers zijn vaak kleiner dan je zou denken. Hier mooi te vergelijken met een naar winterkleed ruiende kokmeeuw.




Zwarte ruiters kunnen ook hun vleugels bewegen.




Ook aanwezig in de Oude Waal (die op dit moment nog net niet helemaal droog staat): één grutto (rechtsonder).




En er vertoeft al een tijdje een groep van een kleine dertig lepelaars. (Dus geen pelikanen zoals een passerende mevrouw veronderstelde.)




Een eindje verderop liet deze boerenzwaluw zich prachtig bekijken. Waarschijnlijk was hij niet zo schuw omdat-ie net wat cocaïne had gesnoven. Opvallend lange staart als je hem van zo dichtbij ziet.




Twee dagen later ging ik nog eens kijken op dezelfde plek. De zwarte ruiters waren verdwenen. Deze keer zat er wel een kemphaan. Linksboven weer een groenpootruiter en rechtsboven een tureluur. (Maar pin me op die laatste niet vast want misschien is dat toch nog een vrouwtje/juveniel zwarte ruiter.)




Kort geleden nog nooit van gehoord, inmiddels al enkele malen gezien: de bosruiter. Te onderscheiden van de oeverloper en het witgatje door zijn opvallende wenkbrauwstreep.




Aan de andere kant van de dijk iets nieuws. Een zittende ooievaar. Op een nest zie je dat natuurlijk regelmatig maar in het gras zag ik het nooit eerder. Even dacht ik zelfs dat hij ziek was.




Even doorfietsen naar de Kaliwaal. Onderweg kwam ik bij een plas twee (of waren het er toch drie?) ijsvogeltjes tegen.


Klaverspanner. Mooi nachtvlindertje dat ook overdag vliegt.




Vijf casarca's zaten er bij de Kaliwaal. Deze keer redelijk dicht bij de dijk.




Op de terugweg schoot ik nog snel een schemergroepsfoto van de lepelaars in de Oude Waal.




Even wat verder terug in de tijd naar Park Lingezegen. Daar zaten twee kleine zilverreigers.




Waarvan er eentje samen met wat kieviten een paar keer opvloog omdat ze blijkbaar ergens van schrokken. Niet van mij want ik stond heul ver weg. 




En ook niet van deze onscherpe buizerd. Die ik voor de zekerheid verschillende keren fotografeerde in de hoop dat het iets minder ordinairs was. Een visarend of een of andere kiekendief bijvoorbeeld.




Ook aanwezig: zo'n zeventig wulpen.




Die er al snel weer vandoor gingen.




Qua belichting had ik ze liever de andere kant op zien vliegen. Maar het blijft een mooi gezicht.




Terugweg. Altijd leuk: een vogelgeluid dat je niet kent horen. In de verte zag ik vier patrijzen (ja, er staan er ook vier op de foto!) zich uit de voeten maken. En dat 'zingen' doen ze 's nachts of, zoals in dit geval, in de schemering. Wat jullie allemaal wel niet leren dankzij mij...!




BewarenBewaren

Geen opmerkingen:

Een reactie posten