zondag 12 maart 2017

Vleugje grutto

Wát was het overal druk vandaag. Zon en zondag; het ideale recept voor pakken vol dagjesmensen. Waarvan ik er dus één was. Ik keerde o.a. weer terug naar hetzelfde gebied als gisteren. Een klein stuk grond langs de A23 waar veel mooie vogels verblijven. En een gedeelte langs rivier De Linge. 




En daar kon ik heel mooi het verschil tussen een mannetje en een vrouwtje bergeend waarnemen. En nee, ze lagen niet in scheiding hierboven. (Ze zagen allebei een garnaaltje.) Maar ik vond dit een leuk moment om af te drukken. Lekker mijn lezers manipuleren. Ik word nog de Henk van der Meijden van de vogelwereld.
















De man heeft een grote knobbel op z'n snavel. En de vrouw is wat kleiner. 























Een aangename wolkenlucht, met een vleugje grutto. Het prettige van zo'n foto is dat je goed kunt tellen hoeveel vogels er op de desbetreffende plas zitten. Wel even groot klikken natuurlijk. Ik kom op zo'n honderddertien stuks. Maar ik kan er eentje naast zitten.
















Ik heb altijd tegenlicht als ik bij die plas kom. Jammer is dat.
Nou ja, je kunt ze wel mooi zien landen.

















Zomertalingencollage. Die eendjes was ik gisteren misgefietst. Maar vandaag had ik ze bij de kladden. Mooie beestjes. Je ziet ze niet (meer) zo vaak. Ze zaten op een flinke afstand van me vandaan, maar ik moet ook echt een betere camera regelen. Vooral de talingen linksonder zien er grappig genoeg uit voor een haarscherpe foto op groot formaat. Als je het mij vraagt.

















We gaan eruit met wat zonsondergangromantiek. Of zou het gewoon kitsch zijn?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten