Steeds diezelfde vraag

Een jonge vogelaar bij de Erlecomse waard kon de passantenvraag 'zijn dat lepelaars?' níet meer horen.

Terwijl hij mij nog maar twee keer gesteld was. In de tien minuten dat ik er stond.

Roofvogels

Buizerd, bruine kiekendief, sperwer, havik, toren-, boom- en slechtvalk; ik begin ze éindelijk een beetje uit elkaar te houden. En als de wespendief zijn snavel opendoet dan herken ik die ook nog. Wie had dat gedacht. Oefening baart uiteindelijk toch nog kunst. Alleen de visarend is nog te moeilijk...

Driekleurige Glansspreeuw

Ook maar even een 'dierentuinbezoekje' aan de hybride ijsvogel x spreeuw alias showbizzspreeuw bij Weurt gebracht. Hij liet zich tot een meter of twee benaderen. En hij heet Jaap. Of nou ja, dat laatste gok ik maar. 

Weer wat geleerd

Geef een reptiel of amfibie nooit een foto in zijn hand. Daar kan-ie ziek van worden.

Vlinders

Vanmiddag lekker gevlinderd. Twee roodbeletterde zilveren manen kunnen binnenhengelen. Plus: citroentje, icarusblauwtje, kleine vos, bruin zandoogje, boomblauwtje en verschillende koolwitjes.

O ja, en weer twee levendbarende hagedissen gezien. (Die poseren zelfs fijn voor een ouwe Iphone.)

Én ik heb de graszanger héél kort goed genoeg gezien om zijn waaierstaartje te kunnen ontwaren. In de verte. Tegen de zon in.

En deze witte tijger. In de nachtvlinderversie is zijn naam ietsje logischer. Maar niet veel.

Grote karekiet en kleine karekiet

Heel kort filmpje waarin je het verschil in grootte van de grote en de kleine karekiet aardig kunt zien. Gefilmd met m'n ouwe iPhone tijdens een ringexcursie in de Ooijpolder.

Vogels ringen [2]

Meetellen in mijn levenslijst doet hij niet. Want gevangen. Maar op een meter afstand naar een draaihals kijken maak je ook niet iedere dag mee! Geen slecht idee om tweemaal in één week een vogelringexcursie te bezoeken.



Leuk extraatje: tijdens de excursie zag ik de Ooijpolderse purperreiger nu voor de vierde (en vijfde) keer. Terwijl sommige wanhopige vogelaarcollega's nu nóg op hun eerste waarneming uit zijn. Ik mag daar graag van genieten.

Ringers aan het werk.

Dip

Mijn eerste 'gedipte' vogels. Twee zwarte ooievaars in de Millingerwaard. Ik begin al een beetje op een echte vogelaar te lijken. Een heel klein beetje dan. Ik heb wel een dooie muis gezien. 

Misschien maar beter ook. Veel leuker om zelf, totaal onverwachts, zo'n vogel tegen te komen. En een dooiemuiswaarneming is natuurlijk ook niet niks.

Visarend?! [2]

'Heeft u de visarend gezien?!" Een vogelaarster roept het mij toe terwijl ik bij de E.W. sta te verrekijken. 'Hij vloog hier tien minuten geleden voorbij!' Nee, dat had ik niet. Helaas. Ik blijf nog even met haar staan praten, ontken dat ze de hier zeldzame bontbekplevier in haar telescoop heeft, en spring vervolgens op de fiets richting de plek waar ik de visarend gisteravond wél gezien meende te hebben. 

En verhips, hij zit er weer! Zelfde boom, twee takken lager. Terwijl ik hem uitgebreid bestudeer verzet álles zich in mij om er een buizerd in te zien. Tevergeefs. Tóch een buizerd met witte plekken. Had ik die gele poten gisteravond echt niet gezien? En had ik echt niet kunnen weten dat een visarend een stuk groter is dan een buizerd?

Twee uur later wordt er door een professionele vogelaar een bontbekplevier in de E.W. gemeld.

Amateur die ik ben!

Visarend?!

Verhip, dat lijkt wel een visarend daar in die boom. Witte borst, witte kop, bruine vleugels, béétje aan de kleine kant. Voor meer details zit hij te ver weg. Snel herstel ik mezelf. Typische beginnende vogelaarsfout om een buizerd met witte plekken voor een bijzondere roofvogel aan te zien. Toch probeer ik door mijn verrekijker wat foto’s te maken. Het viel me op dat toen ik met mijn fiets op de dijk stil ging staan hij niet voor me opvloog. Een beetje buizerd was er normaal gesproken als een speer vandoor gegaan. Zelfs nu ik de dijk een stuk af loop in de hoop op een beter waarneming blijft hij gewoon zitten. Nou ja, een niet zo schuw uitgevallen buizerd blijkbaar. Ik blijf een tiental minuten staan in de hoop dat hij nog een stukje voor me gaat vliegen. Dat doet hij niet. En ik besluit te vertrekken.

Thuisgekomen zie ik op waarneming.nl dat er vlak in de buurt wel degelijk een visarend is waargenomen. Ik bekijk de zeer slecht gelukte foto’s (soms vallen verrekijkerfoto's op het computerscherm nog wel mee, nu duidelijk niet) en meen er, met een beetje fantasie, wel degelijk een visarend in te zien. Dat zou weer een nieuwe Gelderse vogel voor me zijn! Even afwachten of hij vandaag nog in de buurt gezien wordt. Dan durf ik wel te gaan beweren dat de sullige Mars zonder het (echt) in de gaten te hebben gehad een kwartier naar een visarend heeft staan kijken.

Vogels ringen

Ringen. Eerst wordt de vogel met behulp van vogelzanggeluiden in een net gelokt. Dan wordt hij geringd, geïnspecteerd en blaast de ringer over zijn buik om te kijken of hij onder zijn veertjes al voldoende vet heeft voor de grote reis naar het zuiden. Vervolgens wordt hij gewogen. Dan is het nóg niet gedaan, want voordat hij wordt vrijgelaten moet hij nog even poseren:

Opvallend hoe piepklein die vogels zijn als je ze van dichtbij ziet. Zo’n fitis, blauwborst of gekraagde roodstaart is in mijn verrekijker minstens twee keer zo groot. (Misschien moet ik m'n kijker ruilen.)

Gekraagde roodstaart.

Het leukste is het als ze losgelaten worden. Als een speer gaan ze er vandoor en vliegen ze een boom of struik in om even bij te komen. Leve de vrijheid.

En toen was de accu van mijn iPhone leeg.

Uitgebreider verslag van een collegavogelaar.

Privélink.

BewarenBewaren

Kwartel [2]

Wat heb ik nou weer zojuist gezien? M'n eerste bewijsbare kwartels en dertien blauwe reigers, vier ooievaars én een vos in één weiland.

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 14 augustus 2016

Ik meende ze al eerder waargenomen te hebben. En ik ben er nog steeds niet uit of ik me destijds vergist heb of niet. Maar nu heb ik harde kwartelbewijzen in de vorm van heerlijk rustgevende geluidsopnamen. Fijn dat het vogeltje zo'n simpel en herkenbaar geluid maakt. De amateuristische vogelaar in mij is hem voor eeuwig dankbaar.

Vanaf het struinroutepad zag ik een heel klein bolletje een razendsnel sprongetje maken. Uit het gras, over een greppeltje, in het graanland. Er hing geen lange roze staart aan, dus ik zet mijn geld op een visuele kwartelwaarneming. Wat uiteraard héul bijzonder is.

Ook leuk vanavond: een vosje dat doodgemoedereerd langs vier ooievaars liep. Die zaten daar met nog eens dertien blauwe reigers vlak bij elkaar in een weiland, nog geen tien minuten van de stad vandaan.

Zoek de vos.
BewarenBewaren

Eng beest

Het zat er niet in. Een betere waarneming dan de vorige twee keren van de graszanger in de Bruuk. Toen ik naar zijn vaste plek liep liet hij zich wel gelijk even horen. Om er vervolgens het zwijgen toe te doen. Natuurlijk had ik nog andere Bruuk-bewoners op mijn verlanglijstje staan. Maar de levendbarende hagedis en de zilveren maan (dat is een vlinder) lieten zich ook niet zien. Laat staan de ringslang. Na een paar uur rondstruinen liep ik nog één keer door het graszangergebiedje en kon ik hem als zwart stipje van het ene naar het andere rietveld zien overvliegen. Hoogtepunt van een ochtend Bruuk: een dikke bruine naaktslak op een paaltje...

Vanuit Groesbeek op weg naar de Erlecomse waard zie ik iets vlak boven een grote plas water een struik in vliegen. Dat moet haast wel een ijsvogeltje zijn, ook al kon ik zo gauw niks blauws of oranjes ontwaren. Dan plonst er iets het water in en uit. Ik had het goed gezien. De fiets gaat aan de kant en ik blijf een tijdlang naar de op een tak gelande ijsvogel kijken. 

Na een paar minuten wachten op weer wat ijsvogelbeweging valt mijn mond open van verbazing. Verrekijkend naar mijn vriend in het blauwe glitterjasje, vliegt er letterlijk een kleine, bruine reiger in beeld. Een purperreiger! Dat geloof je niet! Hij landt op nog geen honderd meter afstand, vlakbij het ijsvogeltje. Ik kan hem prachtig bekijken. Met m'n iPhone maak een foto door mijn verrekijker waarop hij zowaar te determineren is. Niks geen juveniele blauwe reiger! Een tweede ijsvogel voegt nog meer blijdschap aan de waarneming toe. Bij het teruglopen naar mijn even verderop gestalde fiets zie ik de reiger de plas weer verlaten. Deze gaat in de top drie van mijn mooiste waarnemingen ooit!

Derde keer dat ik de zeldzame purperreiger zelf ontdek, op steeds weer een andere plek. Er moét haast wel een bijzondere band tussen ons zijn...

Bovenkruipende griezel kwam ik twee keer tegen. Goede gelegenheid om weer wat iPhone-filmen en iMovie-editen te oefenen. Hij was een centimeter of vijf, zes lang.

Roofvogelgeluid

Ik had de geluidsopname van de vier overvliegende roofvogels in de Groenlanden al in de prullenmand gegooid omdat hij nogal slecht was (harde wind) en omdat ik in de veronderstelling was dat ik met buizerds — buizerden moet je als vogelaar geloof ik zeggen — te maken had. Zojuist toch nog even terugbeluisterd. En nu twijfel ik. Miauwen ze eigenlijk wel? Zijn het wel buizerds? Ik hoor er een beetje rode wouw in. Maar ik hoor wel vaker dingen die er niet zijn. Toch maar even op waarneming zetten. 

Het geluid van deze knakker, zo'n tweeënhalf uur later, lijkt van dezelfde vogel afkomstig te zijn.

Edit 21-08-16: het vogelvisieforum maakt er wespendieven van. Dat verklaart waarom ik ze voor buizerds aanzag. Heb ik zomaar onverwachts een nieuwe Gelderse vogel in de knip!

Kleine strandloper

Als er één vogel schreeuwt om 'n telescoop dan is 't wel de kleine strandloper. Niet eens groter dan een witte kwik. Nieuwe Gelderse vogel!

Door mijn verrekijker heb ik een filmpje proberen te maken. Niét-om-aan-te-zien. Dat weet ik heus wel. Maar je hoort een vogelroep. Misschien wel het geluid van een kleine strandloper. Dát weet ik dus weer niet. Wie het wel weet mag het zeggen. Ach toe!

Verder voldeed het beestje aan alle beschrijvingen en was het op precies dezelfde plek al eerder gesignaleerd. Heus. (Het is dus geen bosui, zoals via een waarneming.nl-mailtje werd gesuggereerd.)  

Edit: 'Ik hoor een bosui ter.' stond er in dat mailtje. Bosui? Doelde hij op de vorm van de kleine strandloper in het filmpje? Maakte hij een grap? Of was hij de 'l' vergeten? Bosuil? Maar dan hield hij me ook voor het lapje. En waar staat de afkorting 'ter.' voor? Raar.

Waarschijnlijk heeft hij grote vingers en een kleine smartphone. Hij bedoelde natuurlijk bosruiter. Laat die daar nou gisteren gesignaleerd zijn. En laat dat nou alwéér een nieuwe Gelderse vogel voor mij zijn. Op beeld waargenomen!

Losse opmerkingen [5]

Vandaag weer gezocht naar de o zo mooie koninginnenpage.
Grof geteld heb ik er nul gezien.

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 7 augustus 2016

Het zijn net sluipschutters. Sommige vogelfotografen. Ze stoppen met hun auto, steken een enorme telelens uit het raam, schieten een paar plaatjes en verdwijnen weer. Geen idee wat daar de lol van is.



En dan kom je verhip-nog-an-toe die zeldzame purperreiger weer tegen. En dan zit-ie weer veel te ver weg voor een goede foto. 

En dan probeer je met je iPhone door je verrekijker te fotograferen. En dan heb je een onscherpe foto van een bruin vlekje. 

Ik kon hem wel mooi vergelijken met de andere reigermerken. Rechts naast hem zat een grote zilverreiger (wit vlekje) en daarnaast een blauwe reiger (net buiten beeld).

Er zit al een paar dagen een grote groep ooievaars in de Ooijpolder. Ik telde er eenendertig in een weiland. (Twee babbelende vrouwen fietsten erlangs en hadden niks in de gaten.) Toen ik me omdraaide zag ik er een tweetal weilanden verderop nog eens elf.

Prachtig om ze te zien opvliegen. Alsof ze door een héél subtiele wervelstorm de lucht in worden getrokken. Bovenstaand filmpje geeft je er een vaag idee van. Maar je had er natuurlijk bij moeten zijn voor het indrukwekkende effect.

BewarenBewaren

Purperreiger

Zo irritant. Je ziet langs de dijk een zwaluwachtig valkje vliegen. Je hebt z'n roep nooit eerder gehoord. Je herkent de lichte plekken op zijn bovenvleugels niet. Je denkt nog even aan de meest voor de hand liggende vogel: de boomvalk, maar daar is-ie veel te klein voor. Je hebt geen tijd om een foto of geluidsopname te maken en je zult nooit te weten komen wat het was. Zo irritant.*

Voor een koninginnenpage was ik te laat bij de E.W. omdat ik werd opgehouden door achttien ooievaars. (Vandaag zag ik er zelfs negenentwintig, hoog in de lucht!) Maar als bijzonderheden kon ik nog wel een Indische gans en een regenwulp meepikken. Die laatste heb ik dankzij mijn vogelapp herkend aan zijn geluid.

In de avondschemering op de terugweg stopte ik nog even bij een plas water in de hoop op iets watersnipperigs. Mijn oog viel echter op een vogel die ik gelijk meende te herkennen als de in dit gebied zeer zeldzame purperreiger! Bruinig, mager, spitserige snavelkop, en bij het opvliegen zag ik dat hij een andere vleugelslag had dan de 'slow motion'-slag van de blauwe reiger. Ik was ervan overtuigd dat het een purpertje was. Maar omdat ik slechts een beroerd schetsje als bewijsmateriaal kon leveren, plaatste ik hem als 'onzeker' op waarneming.nl.



Vandaag zag een profvogelaar er echter een op precies dezelfde plek. Of het wetenschappelijk gezien correct is weet ik niet, maar voor mij vormt dat voldoende bewijs om mijn purperreiger op 'zeker' te zetten!

*Zojuist krijg ik een bijeneter-alert binnen. Verhip, het zal toch niet waar zijn dat ik dié gezien heb! Zelfde fladderende vlucht, zelfde soort opvallende roep. Maar wel 35 kilometer verderop waargenomen...

BewarenBewaren

Graszanger [2]

Een medevogelaar was hetzelfde overkomen. Ook hij meende in een roepende tjiftjaf een graszanger te horen. Je onderbewustzijn sputtert tegen, maar je bent zo gefixeerd op een waarneming van het zeldzame vogeltje, dat je niet tot je door wilt laten dringen dat je fout zit. Zelfs als je de tjiftjaf in een boom zíet zitten, wat een graszanger nooit zou doen, twijfel je nog enigszins. Pas als je de echte graszanger waarneemt, vraag je je af hoe je zo blind hebt kunnen zijn.

Mijn tweede waarneming van de graszanger viel beter, en vooral droger uit dan die van een dag eerder. Deze keer zat hij behoorlijk ver weg en meende hij dat hij een veldleeuwerik was. Ik kon hem een tijdje opvallend hoog in de lucht, driftig piepend zijn baltsvlucht zien uitvoeren. Een vogelaar vijftig meter verderop zag hem op hetzelfde moment niet, omdat hij te laag over het rietveld stond te verrekijken.

Ook een leuke waarneming, tijdens een ommetje; twee levendbarende hagedissen op een boomstam. Volgende keer neem ik een potlood mee om er een na te tekenen. Nu kon ik zijn mislukte inktkopje niet meer corrigeren. Blijft moeilijk, modeltekenen in de natuur.

Bij het verlaten van het graszangerminivogelaarsgroepje hoorde ik een voor mij ondefinieerbaar vogelgeluid. Aan de schuddende rietstengels zag ik dat er zich iets aan het voortbewegen was. Eens zien of men deze rietzanger, of rietzangeres, op waarneming.nl weet te determineren. Vast een heel gewone vogel. (Schor winterkoninkje?)

Edit: waarneming.nl-beheerder J.V. maakt er een grasmus van.